Definify.com
Definition 2024
assolans
assolans
Latin
Participle
assolāns m, f, n (genitive assolantis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | assolāns | assolantēs | assolantia | ||
genitive | assolantis | assolantium | |||
dative | assolantī | assolantibus | |||
accusative | assolantem | assolāns | assolantēs | assolantia | |
ablative | assolante, assolantī1 | assolantibus | |||
vocative | assolāns | assolantēs | assolantia |
1When used purely as an adjective.