Definify.com
Definition 2025
asseverandus
asseverandus
Latin
Participle
assevērandus m (feminine assevēranda, neuter assevērandum); first/second declension
- which is to be asserted
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | assevērandus | assevēranda | assevērandum | assevērandī | assevērandae | assevēranda | |
| genitive | assevērandī | assevērandae | assevērandī | assevērandōrum | assevērandārum | assevērandōrum | |
| dative | assevērandō | assevērandō | assevērandīs | ||||
| accusative | assevērandum | assevērandam | assevērandum | assevērandōs | assevērandās | assevēranda | |
| ablative | assevērandō | assevērandā | assevērandō | assevērandīs | |||
| vocative | assevērande | assevēranda | assevērandum | assevērandī | assevērandae | assevēranda | |