Definify.com
Definition 2025
appugnatus
appugnatus
Latin
Participle
appugnātus m (feminine appugnāta, neuter appugnātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | appugnātus | appugnāta | appugnātum | appugnātī | appugnātae | appugnāta | |
| genitive | appugnātī | appugnātae | appugnātī | appugnātōrum | appugnātārum | appugnātōrum | |
| dative | appugnātō | appugnātō | appugnātīs | ||||
| accusative | appugnātum | appugnātam | appugnātum | appugnātōs | appugnātās | appugnāta | |
| ablative | appugnātō | appugnātā | appugnātō | appugnātīs | |||
| vocative | appugnāte | appugnāta | appugnātum | appugnātī | appugnātae | appugnāta | |