Definify.com
Definition 2025
anniculus
anniculus
Latin
Adjective
anniculus m (feminine annicula, neuter anniculum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | anniculus | annicula | anniculum | anniculī | anniculae | annicula | |
| genitive | anniculī | anniculae | anniculī | anniculōrum | anniculārum | anniculōrum | |
| dative | anniculō | anniculō | anniculīs | ||||
| accusative | anniculum | anniculam | anniculum | anniculōs | anniculās | annicula | |
| ablative | anniculō | anniculā | anniculō | anniculīs | |||
| vocative | annicule | annicula | anniculum | anniculī | anniculae | annicula | |
References
- anniculus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- anniculus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ANNICULUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “anniculus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.