Definify.com
Definition 2025
animadvertens
animadvertens
Latin
Participle
animadvertēns m, f, n (genitive animadvertentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | animadvertēns | animadvertentēs | animadvertentia | ||
| genitive | animadvertentis | animadvertentium | |||
| dative | animadvertentī | animadvertentibus | |||
| accusative | animadvertentem | animadvertēns | animadvertentēs | animadvertentia | |
| ablative | animadvertente, animadvertentī1 | animadvertentibus | |||
| vocative | animadvertēns | animadvertentēs | animadvertentia | ||
1When used purely as an adjective.