Definify.com
Definition 2025
anhänken
anhänken
Luxembourgish
Verb
anhänken (third-person singular present hänkt an, preterite houng an, past participle agehaang or agehaangen, past subjunctive héing an, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Irregular with past tense, separable | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | anhänken | |||
| participle | agehaangen | |||
| auxiliary | hunn | |||
| present indicative |
past indicative |
conditional | imperative | |
| 1st singular | hänken an | houng an | héing an | — |
| 2nd singular | hänks an | houngs an | héings an | hänk an |
| 3rd singular | hänkt an | houng an | héing an | — |
| 1st plural | hänken an | houngen an | héingen an | — |
| 2nd plural | hänkt an | houngt an | héingt an | hänkt an |
| 3rd plural | hänken an | houngen an | héingen an | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||||