Definify.com
Definition 2025
almai
almai
Hungarian
Noun
almai
- third-person singular (multiple possessions) possessive of alom
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | almai | — |
| accusative | almait | — |
| dative | almainak | — |
| instrumental | almaival | — |
| causal-final | almaiért | — |
| translative | almaivá | — |
| terminative | almaiig | — |
| essive-formal | almaiként | — |
| essive-modal | almaiul | — |
| inessive | almaiban | — |
| superessive | almain | — |
| adessive | almainál | — |
| illative | almaiba | — |
| sublative | almaira | — |
| allative | almaihoz | — |
| elative | almaiból | — |
| delative | almairól | — |
| ablative | almaitól | — |
Inari Sami
Etymology
Cognate with Northern Sami olmmái.
Noun
almai
Inflection
| Inflection of almai[1] | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| Nominative | almai | almaah |
| Accusative | almaa | almaid |
| Genitive | almaa | almai |
| Illative | almai almajân |
almaid |
| Locative | almast | almain |
| Comitative | almain | almaiguin |
| Abessive | almaattáá | almaittáá |
| Essive | almajin | — |
| Partitive | almajid | — |