Definify.com
Definition 2025
aeditualis
aeditualis
Latin
Adjective
aedituālis m, f (neuter aedituāle); third declension
- sacristan (attributive)
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | aedituālis | aedituāle | aedituālēs | aedituālia | |
| genitive | aedituālis | aedituālium | |||
| dative | aedituālī | aedituālibus | |||
| accusative | aedituālem | aedituāle | aedituālēs | aedituālia | |
| ablative | aedituālī | aedituālibus | |||
| vocative | aedituālis | aedituāle | aedituālēs | aedituālia | |
References
- aeditualis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “aeditualis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.