Definify.com
Definition 2024
adsuefactus
adsuefactus
Latin
Participle
adsuēfactus m (feminine adsuēfacta, neuter adsuēfactum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | adsuēfactus | adsuēfacta | adsuēfactum | adsuēfactī | adsuēfactae | adsuēfacta | |
genitive | adsuēfactī | adsuēfactae | adsuēfactī | adsuēfactōrum | adsuēfactārum | adsuēfactōrum | |
dative | adsuēfactō | adsuēfactō | adsuēfactīs | ||||
accusative | adsuēfactum | adsuēfactam | adsuēfactum | adsuēfactōs | adsuēfactās | adsuēfacta | |
ablative | adsuēfactō | adsuēfactā | adsuēfactō | adsuēfactīs | |||
vocative | adsuēfacte | adsuēfacta | adsuēfactum | adsuēfactī | adsuēfactae | adsuēfacta |