Definify.com
Definition 2025
adiurans
adiurans
Latin
Participle
adiūrāns m, f, n (genitive adiūrantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | adiūrāns | adiūrantēs | adiūrantia | ||
| genitive | adiūrantis | adiūrantium | |||
| dative | adiūrantī | adiūrantibus | |||
| accusative | adiūrantem | adiūrāns | adiūrantēs | adiūrantia | |
| ablative | adiūrante, adiūrantī1 | adiūrantibus | |||
| vocative | adiūrāns | adiūrantēs | adiūrantia | ||
1When used purely as an adjective.