Definify.com

Definition 2024


adicio

adicio

Esperanto

Noun

adicio (accusative singular adicion, plural adicioj, accusative plural adiciojn)

  1. (mathematical) addition

Latin

Pronunciation

Etymology

From ad- (to, towards, at) + iaciō (I throw, hurl).

Verb

adiciō (present infinitive adicere, perfect active adiēcī, supine adiectum); third conjugation iō-variant

  1. I throw, hurl, cast or fling an object to, towards, or at.
  2. I direct my mind, eye or attention to, turn to.
  3. I attach, insert; apply, assign; add, increase, add to; intensify.
  4. (in auctions) I add to a bid, outbid.
  5. I add (as a proviso); add to something that has already been said.
    • 27 BCE – 25 BCE, Titus Livius, Ab urbe condita libri 26.1
      Q. Fuluio Ap. Claudio, prioris anni consulibus, prorogatum imperium est atque exercitus quos habebant decreti, adiectumque ne a Capua quam obsidebant abscederent priusquam expugnassent.
      The military authority of Quintus Fulvius and Appius Claudius, consuls of the previous year, was extended and the armies which they had were decided upon, and it was added as a proviso that they should not withdraw from Capua, which they were besieging, until they conquered it.

Inflection

   Conjugation of adicio (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adiciō adicis adicit adicimus adicitis adiciunt
imperfect adiciēbam adiciēbās adiciēbat adiciēbāmus adiciēbātis adiciēbant
future adiciam adiciēs adiciet adiciēmus adiciētis adicient
perfect adiēcī adiēcistī adiēcit adiēcimus adiēcistis adiēcērunt, adiēcēre
pluperfect adiēceram adiēcerās adiēcerat adiēcerāmus adiēcerātis adiēcerant
future perfect adiēcerō adiēceris adiēcerit adiēcerimus adiēceritis adiēcerint
passive present adicior adiceris, adicere adicitur adicimur adiciminī adiciuntur
imperfect adiciēbar adiciēbāris, adiciēbāre adiciēbātur adiciēbāmur adiciēbāminī adiciēbantur
future adiciar adiciēris, adiciēre adiciētur adiciēmur adiciēminī adicientur
perfect adiectus + present active indicative of sum
pluperfect adiectus + imperfect active indicative of sum
future perfect adiectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adiciam adiciās adiciat adiciāmus adiciātis adiciant
imperfect adicerem adicerēs adiceret adicerēmus adicerētis adicerent
perfect adiēcerim adiēcerīs adiēcerit adiēcerīmus adiēcerītis adiēcerint
pluperfect adiēcissem adiēcissēs adiēcisset adiēcissēmus adiēcissētis adiēcissent
passive present adiciar adiciāris, adiciāre adiciātur adiciāmur adiciāminī adiciantur
imperfect adicerer adicerēris, adicerēre adicerētur adicerēmur adicerēminī adicerentur
perfect adiectus + present active subjunctive of sum
pluperfect adiectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adice adicite
future adicitō adicitō adicitōte adiciuntō
passive present adicere adiciminī
future adicitor adicitor adiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adicere adiēcisse adiectūrus esse adicī adiectus esse adiectum īrī
participles adiciēns adiectūrus adiectus adiciendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
adicere adiciendī adiciendō adiciendum adiectum adiectū

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Related terms

References