Definify.com
Definition 2025
adaptatus
adaptatus
Latin
Participle
adaptātus m (feminine adaptāta, neuter adaptātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adaptātus | adaptāta | adaptātum | adaptātī | adaptātae | adaptāta | |
| genitive | adaptātī | adaptātae | adaptātī | adaptātōrum | adaptātārum | adaptātōrum | |
| dative | adaptātō | adaptātō | adaptātīs | ||||
| accusative | adaptātum | adaptātam | adaptātum | adaptātōs | adaptātās | adaptāta | |
| ablative | adaptātō | adaptātā | adaptātō | adaptātīs | |||
| vocative | adaptāte | adaptāta | adaptātum | adaptātī | adaptātae | adaptāta | |
References
- adaptatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “adaptatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.