Definify.com
Definition 2025
accepturus
accepturus
Latin
Participle
acceptūrus m (feminine acceptūra, neuter acceptūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | acceptūrus | acceptūra | acceptūrum | acceptūrī | acceptūrae | acceptūra | |
| genitive | acceptūrī | acceptūrae | acceptūrī | acceptūrōrum | acceptūrārum | acceptūrōrum | |
| dative | acceptūrō | acceptūrō | acceptūrīs | ||||
| accusative | acceptūrum | acceptūram | acceptūrum | acceptūrōs | acceptūrās | acceptūra | |
| ablative | acceptūrō | acceptūrā | acceptūrō | acceptūrīs | |||
| vocative | acceptūre | acceptūra | acceptūrum | acceptūrī | acceptūrae | acceptūra | |