Definify.com
Definition 2025
accantus
accantus
Latin
Participle
accantus m (feminine accanta, neuter accantum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | accantus | accanta | accantum | accantī | accantae | accanta | |
| genitive | accantī | accantae | accantī | accantōrum | accantārum | accantōrum | |
| dative | accantō | accantō | accantīs | ||||
| accusative | accantum | accantam | accantum | accantōs | accantās | accanta | |
| ablative | accantō | accantā | accantō | accantīs | |||
| vocative | accante | accanta | accantum | accantī | accantae | accanta | |
References
- accantus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press