Definify.com
Definition 2025
abrogans
abrogans
Latin
Participle
abrogāns m, f, n (genitive abrogantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abrogāns | abrogantēs | abrogantia | ||
| genitive | abrogantis | abrogantium | |||
| dative | abrogantī | abrogantibus | |||
| accusative | abrogantem | abrogāns | abrogantēs | abrogantia | |
| ablative | abrogante, abrogantī1 | abrogantibus | |||
| vocative | abrogāns | abrogantēs | abrogantia | ||
1When used purely as an adjective.
References
- ABROGANS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)