Definify.com
Definition 2025
abliguriturus
abliguriturus
Latin
Participle
abligūrītūrus m (feminine abligūrītūra, neuter abligūrītūrum); first/second declension
- Alternative form of abligūrrīturus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abligūrītūrus | abligūrītūra | abligūrītūrum | abligūrītūrī | abligūrītūrae | abligūrītūra | |
| genitive | abligūrītūrī | abligūrītūrae | abligūrītūrī | abligūrītūrōrum | abligūrītūrārum | abligūrītūrōrum | |
| dative | abligūrītūrō | abligūrītūrō | abligūrītūrīs | ||||
| accusative | abligūrītūrum | abligūrītūram | abligūrītūrum | abligūrītūrōs | abligūrītūrās | abligūrītūra | |
| ablative | abligūrītūrō | abligūrītūrā | abligūrītūrō | abligūrītūrīs | |||
| vocative | abligūrītūre | abligūrītūra | abligūrītūrum | abligūrītūrī | abligūrītūrae | abligūrītūra | |