Definify.com
Definition 2024
Korece
Korece
Turkish
Proper noun
Korece
- Korean (language)
Declension
declension of Korece
possessive forms of Korece
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | Korecem | Korecelerim |
| definite accusative (belirtme) | Korecemi | Korecelerimi |
| dative (yönelme) | Koreceme | Korecelerime |
| locative (bulunma) | Korecemde | Korecelerimde |
| ablative (çıkma) | Korecemden | Korecelerimden |
| genitive (tamlayan) | Korecemin | Korecelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | Korecen | Korecelerin |
| definite accusative (belirtme) | Koreceni | Korecelerini |
| dative (yönelme) | Korecene | Korecelerine |
| locative (bulunma) | Korecende | Korecelerinde |
| ablative (çıkma) | Korecenden | Korecelerinden |
| genitive (tamlayan) | Korecenin | Korecelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | Korecesi | Koreceleri |
| definite accusative (belirtme) | Korecesini | Korecelerini |
| dative (yönelme) | Korecesine | Korecelerine |
| locative (bulunma) | Korecesinde | Korecelerinde |
| ablative (çıkma) | Korecesinden | Korecelerinden |
| genitive (tamlayan) | Korecesinin | Korecelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | Korecemiz | Korecelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | Korecemizi | Korecelerimizi |
| dative (yönelme) | Korecemize | Korecelerimize |
| locative (bulunma) | Korecemizde | Korecelerimizde |
| ablative (çıkma) | Korecemizden | Korecelerimizden |
| genitive (tamlayan) | Korecemizin | Korecelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | Koreceniz | Koreceleriniz |
| definite accusative (belirtme) | Korecenizi | Korecelerinizi |
| dative (yönelme) | Korecenize | Korecelerinize |
| locative (bulunma) | Korecenizde | Korecelerinizde |
| ablative (çıkma) | Korecenizden | Korecelerinizden |
| genitive (tamlayan) | Korecenizin | Korecelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | Koreceleri | Koreceleri |
| definite accusative (belirtme) | Korecelerini | Korecelerini |
| dative (yönelme) | Korecelerine | Korecelerine |
| locative (bulunma) | Korecelerinde | Korecelerinde |
| ablative (çıkma) | Korecelerinden | Korecelerinden |
| genitive (tamlayan) | Korecelerinin | Korecelerinin |