Definify.com

Definition 2024

Duits

Duits

Dutch

Adjective

Duits ‎(comparative Duitser, superlative meest Duits or Duitst)

  1. German
  2. (archaic) Dutch

Inflection

Inflection of Duits
uninflected Duits
inflected Duitse
comparative Duitser
positive comparative superlative
predicative/adverbial Duits Duitser het Duitst
het Duitste
indefinite m./f. sing. Duitse Duitsere Duitste
n. sing. Duits Duitser Duitste
plural Duitse Duitsere Duitste
definite Duitse Duitsere Duitste
partitive Duits Duitsers —

Proper noun

Duits n

  1. German (language)

Related terms

Derived terms

Descendants

Etymology

From Middle Dutch duutsc, a variant of dietsc (from which Diets), both from Old Dutch *thiudisk, from Proto-Germanic *þiudiskaz, from *þeudō ‎(“people, nation”), from Proto-Indo-European *tewtéh₂ ‎(“people”).

Cognate with German deutsch, Danish tysk.

Pronunciation

  • IPA(key): /dœy̯ts/

Similar Results