Definify.com
Definition 2025
掴む
掴む
Japanese
| Kanji in this term |
|---|
| 掴 |
|
つか Hyōgaiji |
| kun'yomi |
Verb
掴む (transitive, godan conjugation, hiragana つかむ, romaji tsukamu)
- to grab
- to grip
- to take hold of
Conjugation
Conjugation of "掴む" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Stem forms | |||
|---|---|---|---|
| Imperfective (未然形) | 掴ま | つかま | tsukama |
| Continuative (連用形) | 掴み | つかみ | tsukami |
| Terminal (終止形) | 掴む | つかむ | tsukamu |
| Attributive (連体形) | 掴む | つかむ | tsukamu |
| Hypothetical (仮定形) | 掴め | つかめ | tsukame |
| Imperative (命令形) | 掴め | つかめ | tsukame |
| Key constructions | |||
| Passive | 掴まれる | つかまれる | tsukamareru |
| Causative | 掴ませる 掴ます |
つかませる つかます |
tsukamaseru tsukamasu |
| Potential | 掴める | つかめる | tsukameru |
| Volitional | 掴もう | つかもう | tsukamō |
| Negative | 掴まない | つかまない | tsukamanai |
| Negative continuative | 掴まず | つかまず | tsukamazu |
| Formal | 掴みます | つかみます | tsukamimasu |
| Perfective | 掴んだ | つかんだ | tsukanda |
| Conjunctive | 掴んで | つかんで | tsukande |
| Hypothetical conditional | 掴めば | つかめば | tsukameba |