Definify.com
Definition 2025
噤む
噤む
Japanese
| Kanji in this term |
|---|
| 噤 |
| Hyōgaiji |
Alternative forms
Verb
噤む (transitive, godan conjugation, hiragana つぐむ, romaji tsugumu)
- to keep silent, hold one's tongue
Conjugation
Conjugation of "噤む" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Stem forms | |||
|---|---|---|---|
| Imperfective (未然形) | 噤ま | つぐま | tsuguma |
| Continuative (連用形) | 噤み | つぐみ | tsugumi |
| Terminal (終止形) | 噤む | つぐむ | tsugumu |
| Attributive (連体形) | 噤む | つぐむ | tsugumu |
| Hypothetical (仮定形) | 噤め | つぐめ | tsugume |
| Imperative (命令形) | 噤め | つぐめ | tsugume |
| Key constructions | |||
| Passive | 噤まれる | つぐまれる | tsugumareru |
| Causative | 噤ませる 噤ます |
つぐませる つぐます |
tsugumaseru tsugumasu |
| Potential | 噤める | つぐめる | tsugumeru |
| Volitional | 噤もう | つぐもう | tsugumō |
| Negative | 噤まない | つぐまない | tsugumanai |
| Negative continuative | 噤まず | つぐまず | tsugumazu |
| Formal | 噤みます | つぐみます | tsugumimasu |
| Perfective | 噤んだ | つぐんだ | tsugunda |
| Conjunctive | 噤んで | つぐんで | tsugunde |
| Hypothetical conditional | 噤めば | つぐめば | tsugumeba |