Definify.com
Definition 2024
ὑποκείμενος
ὑποκείμενος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ypokímenos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ypocímenos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ipocímenos/
Participle
ὑποκείμενος • (hupokeímenos)
- present middle/passive participle of ὑπόκειμαι (hupókeimai)
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ὑποκείμενος | ὑποκειμένη | ὑποκείμενον | ὑποκειμένω | ὑποκειμένα | ὑποκειμένω | ὑποκείμενοι | ὑποκείμεναι | ὑποκείμενα | |||
| Genitive | ὑποκειμένου | ὑποκειμένης | ὑποκειμένου | ὑποκειμένοιν | ὑποκειμέναιν | ὑποκειμένοιν | ὑποκειμένων | ὑποκειμένων | ὑποκειμένων | |||
| Dative | ὑποκειμένῳ | ὑποκειμένῃ | ὑποκειμένῳ | ὑποκειμένοιν | ὑποκειμέναιν | ὑποκειμένοιν | ὑποκειμένοις | ὑποκειμέναις | ὑποκειμένοις | |||
| Accusative | ὑποκείμενον | ὑποκειμένην | ὑποκείμενον | ὑποκειμένω | ὑποκειμένα | ὑποκειμένω | ὑποκειμένους | ὑποκειμένας | ὑποκείμενα | |||
| Vocative | ὑποκείμενε | ὑποκειμένη | ὑποκείμενον | ὑποκειμένω | ὑποκειμένα | ὑποκειμένω | ὑποκείμενοι | ὑποκείμεναι | ὑποκείμενα | |||
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- hypothetical idem, page 412.
- theoretical idem, page 865.