Definify.com
Definition 2025
ἔχων
ἔχων
Ancient Greek
Participle
ἔχων • (ékhōn) m, ἔχουσᾰ f, ἔχον n; first/third declension
- present active participle of ἔχω (ékhō)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ἔχων | ἔχουσᾰ | ἔχον | ἔχοντε | ἐχούσᾱ | ἔχοντε | ἔχοντες | ἔχουσαι | ἔχοντᾰ | |||
| Genitive | ἔχοντος | ἐχούσης | ἔχοντος | ἐχόντοιν | ἐχούσαιν | ἐχόντοιν | ἐχόντων | ἐχουσῶν | ἐχόντων | |||
| Dative | ἔχοντῐ | ἐχούσῃ | ἔχοντῐ | ἐχόντοιν | ἐχούσαιν | ἐχόντοιν | ἔχουσῐ(ν) | ἐχούσαις | ἔχουσῐ(ν) | |||
| Accusative | ἔχοντᾰ | ἔχουσᾰν | ἔχον | ἔχοντε | ἐχούσᾱ | ἔχοντε | ἔχοντᾱς | ἐχούσᾱς | ἔχοντᾰ | |||
| Vocative | ἔχων | ἔχουσᾰ | ἔχον | ἔχοντε | ἐχούσᾱ | ἔχοντε | ἔχοντες | ἔχουσαι | ἔχοντᾰ | |||