Definify.com

Definition 2024

ἀποφθέγγομαι

ἀποφθέγγομαι

Ancient Greek

(4th AD Koine) IPA^(key): /apoɸθéŋɡome/

(10th AD Byzantine) IPA^(key): /apoftéŋɡome/

(15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /apofté̃ɡome/

Verb

ἀποφθέγγομαι • ‎(apophthéngomai)

I speak my opinion plainly, boldly declare
I utter an apophthegm

Inflection

Present: ἀποφθέγγομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἀποφθέγγομαι	ἀποφθέγγει/ ἀποφθέγγῃ	ἀποφθέγγεται	ἀποφθέγγεσθον	ἀποφθέγγεσθον	ἀποφθεγγόμεθᾰ	ἀποφθέγγεσθε	ἀποφθέγγονται
	subjunctive	ἀποφθέγγωμαι	ἀποφθέγγῃ	ἀποφθέγγηται	ἀποφθέγγησθον	ἀποφθέγγησθον	ἀποφθεγγώμεθᾰ	ἀποφθέγγησθε	ἀποφθέγγωνται
	optative	ἀποφθεγγοίμην	ἀποφθέγγοιο	ἀποφθέγγοιτο	ἀποφθέγγοισθον	ἀποφθεγγοίσθην	ἀποφθεγγοίμεθᾰ	ἀποφθέγγοισθε	ἀποφθέγγοιντο
	imperative		ἀποφθέγγου	ἀποφθεγγέσθω	ἀποφθέγγεσθον	ἀποφθεγγέσθων		ἀποφθέγγεσθε	ἀποφθεγγέσθων
		infinitive				participle
middle/passive		ἀποφθέγγεσθαι				ἀποφθεγγόμενος , ἀποφθεγγομένη , ἀποφθεγγόμενον

Imperfect: ἀπεφθεγγόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἀπεφθεγγόμην	ἀπεφθέγγου	ἀπεφθέγγετο	ἀπεφθέγγεσθον	ἀπεφθεγγέσθην	ἀπεφθεγγόμεθᾰ	ἀπεφθέγγεσθε	ἀπεφθέγγοντο

Future: ἀποφθέγξομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀποφθέγξομαι	ἀποφθέγξει/ ἀποφθέγξῃ	ἀποφθέγξεται	ἀποφθέγξεσθον	ἀποφθέγξεσθον	ἀποφθεγξόμεθᾰ	ἀποφθέγξεσθε	ἀποφθέγξονται
middle	optative	ἀποφθεγξοίμην	ἀποφθέγξοιο	ἀποφθέγξοιτο	ἀποφθέγξοισθον	ἀποφθεγξοίσθην	ἀποφθεγξοίμεθᾰ	ἀποφθέγξοισθε	ἀποφθέγξοιντο
		infinitive				participle
infinitive		ἀποφθέγξεσθαι				ἀποφθεγξόμενος , ἀποφθεγξομένη , ἀποφθεγξόμενον

Aorist: ἀπεφθεγξάμην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀπεφθεγξάμην	ἀπεφθέγξω	ἀπεφθέγξατο	ἀπεφθέγξασθον	ἀπεφθεγξάσθην	ἀπεφθεγξάμεθα	ἀπεφθέγξασθε	ἀπεφθέγξαντο
	subjunctive	ἀποφθέγξωμαι	ἀποφθέγξῃ	ἀποφθέγξηται	ἀποφθέγξησθον	ἀποφθέγξησθον	ἀποφθεγξώμεθα	ἀποφθέγξησθε	ἀποφθέγξωνται
	optative	ἀποφθεγξαίμην	ἀποφθέγξαιο	ἀποφθέγξαιτο	ἀποφθέγξαισθον	ἀποφθεγξαίσθην	ἀποφθεγξαίμεθα	ἀποφθέγξαισθε	ἀποφθέγξαιντο
	imperative		ἀπόφθεγξαι	ἀποφθεγξάσθω	ἀποφθέγξασθον	ἀποφθεγξάσθων		ἀποφθέγξασθε	ἀποφθεγξάσθων
		infinitive				participle
middle		ἀποφθέγξασθαι				ἀποφθεγξάμενος, ἀποφθεγξαμένη, ἀποφθεγξάμενον

References

ἀποφθέγγομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἀποφθέγγομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«ἀποφθέγγομαι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«ἀποφθέγγομαι» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
“G669”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979