Definify.com
Definition 2024
ἀνδριάς
ἀνδριάς
See also: Ανδριάς
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /andriás/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /andriás/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ãdɾiás/
Noun
ἀνδριάς • (andriás) m (genitive ἀνδριάντος, ἀνδριᾶντος); third declension
Inflection
Third declension of ἀνδριάς, ἀνδριάντος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἀνδριάς | τὼ ἀνδριάντε | οἱ ἀνδριάντες |
| Genitive | τοῦ ἀνδριάντος | τοῖν ἀνδριάντοιν | τῶν ἀνδριάντων |
| Dative | τῷ ἀνδριάντῐ | τοῖν ἀνδριάντοιν | τοῖς ἀνδριάσῐ(ν) |
| Accusative | τὸν ἀνδριάντᾰ | τὼ ἀνδριάντε | τοὺς ἀνδριάντᾰς |
| Vocative | ἀνδριά | ἀνδριάντε | ἀνδριάντες |
Third declension of ἀνδριάς, ἀνδριᾶντος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἀνδριάς | τὼ ἀνδριᾶντε | οἱ ἀνδριᾶντες |
| Genitive | τοῦ ἀνδριᾶντος | τοῖν ἀνδριάντοιν | τῶν ἀνδριάντων |
| Dative | τῷ ἀνδριᾶντῐ | τοῖν ἀνδριάντοιν | τοῖς ἀνδριᾶσῐ(ν) |
| Accusative | τὸν ἀνδριᾶντᾰ | τὼ ἀνδριᾶντε | τοὺς ἀνδριᾶντᾰς |
| Vocative | ἀνδριᾶ | ἀνδριᾶντε | ἀνδριᾶντες |
| Notes: | Attic | ||
References
- ἀνδριάς in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀνδριάς in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀνδριάς» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀνδριάς» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- ἀνδριάς in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.