Definify.com
Definition 2024
ἀκροατικός
ἀκροατικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /akroatikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /akroatikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /akɾoatikós/
Adjective
ἀκροᾱτικός • (akroātikós) m (feminine ἀκροατική, neuter ἀκροατικόν); first/second declension
- of or for hearing
Inflection
First and second declension of ἀκροατικός, ἀκροατική, ἀκροατικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ἀκροατικός | ἀκροατική | ἀκροατικόν | ἀκροατικώ | ἀκροατικᾱ́ | ἀκροατικώ | ἀκροατικοί | ἀκροατικαί | ἀκροατικᾰ́ | |||
| Genitive | ἀκροατικοῦ | ἀκροατικῆς | ἀκροατικοῦ | ἀκροατικοῖν | ἀκροατικαῖν | ἀκροατικοῖν | ἀκροατικῶν | ἀκροατικῶν | ἀκροατικῶν | |||
| Dative | ἀκροατικῷ | ἀκροατικῇ | ἀκροατικῷ | ἀκροατικοῖν | ἀκροατικαῖν | ἀκροατικοῖν | ἀκροατικοῖς | ἀκροατικαῖς | ἀκροατικοῖς | |||
| Accusative | ἀκροατικόν | ἀκροατικήν | ἀκροατικόν | ἀκροατικώ | ἀκροατικᾱ́ | ἀκροατικώ | ἀκροατικούς | ἀκροατικᾱ́ς | ἀκροατικᾰ́ | |||
| Vocative | ἀκροατικέ | ἀκροατική | ἀκροατικόν | ἀκροατικώ | ἀκροατικᾱ́ | ἀκροατικώ | ἀκροατικοί | ἀκροατικαί | ἀκροατικᾰ́ | |||
References
- ἀκροατικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀκροατικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀκροατικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀκροατικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- LSJ eighth edition