Thai

Alternative forms

• อุมงค์

Noun

อุโมงค์ • ‎(ù-moong)

1. tunnel (passage underground, underwater, or through or under obstruction).
2. burrow; cave; underground or underwater chamber.
   • John 20:3, KJV:

     เปโตรจึงออกไปยังอุโมงค์กับสาวกคนนั้น‎

     bpee-dtroo jʉng ɔ̀ɔk bpai yang ù-moong gàp sǎa-wók kon nán

     Peter therefore went forth, and that other disciple, and came to the sepulchre.