Thai

Alternative forms

Noun

พระยา • ‎(prá-yaa)

1. (archaic)
   1. chief; lord; master.
   2. monarch; sovereign.
2. (historical)
   1. the Thai noble rank above พระ ‎(prá) and below เจ้าพระยา ‎(jâao-prá-yaa).
   2. person holding such rank.

Usage notes

• The term was originally a royal title. It later became a noble rank.

See also

• (noble ranks) บรรดาศักดิ์ ‎(ban-daa-sàk); สมเด็จเจ้าพระยา ‎(sǒm-dèt-jâao-prá-yaa), เจ้าพระยา ‎(jâao-prá-yaa), พระยา ‎(prá-yaa), พระ ‎(prá), หลวง ‎(lǔuang), ขุน ‎(kǔn), หมื่น ‎(mʉ̀ʉn), พัน ‎(pan), นาย ‎(naai) ^{(Category: Thai noble ranks)}