Definify.com

Definition 2024

บรมราชา

บรมราชา

Thai

Noun

บรมราชา • ‎(bɔɔ-rom-raa-chaa)

  1. emperor; high king; king of kings.

References

  1. ↑ Sujit Wongthes. (2013-12-24). "Kǔn-lǔuang Pá Ngûua Mʉʉang Sù-pan Yʉ́t Am-nâat Rát-tà-bprà-hǎan À-yút-tá-yaa" ขุนหลวงพะงั่วเมืองสุพรรณยึดอำนาจรัฐประหารอยุธยา (The Fifth Lord of Suphan Staged a Coup in Ayutthaya). Sujitwongthes.com (in Thai). Bangkok: Matichon. Retrieved 2016-02-22.

Etymology

From บรม ‎(brom, “great; supreme; utmost; etc”) +‎ ราชา ‎(raa-chaa, “king”); ultimately from Sanskrit परमरज ‎(paramaraja, “supreme king”), probably via Old Khmer paramarājā, pūrammarājjā. Compare Modern Khmer បរមរាជា ‎(bârômréachéa).

Historian Sujit Wongthes (สุจิตต์ วงษ์เทศ) suggested that the term was created after the legendary leader Borom.[1]

Pronunciation

Orthographic บรมราชา
ɓ r m r ā d͡ʑ ā
Phonemic บอ-รม-รา-ชา
ɓ ɒ – r m – r ā – d͡ʑ ā 		บอ-รม-มะ-รา-ชา
ɓ ɒ – r m – m a – r ā – d͡ʑ ā
Paiboon bɔɔ-rom-raa-chaa bɔɔ-rom-má-raa-chaa
(Bangkok) IPA(key) /bɔː˧.rom˧.räː˧.t͡ɕʰäː˧/ /bɔː˧.rom˧.mä(ʔ)˦˥.räː˧.t͡ɕʰäː˧/

Similar Results