Definify.com
Definition 2024
सूनु
सूनु
Sanskrit
Noun
सूनु • (sūnú) m
- son, child, offspring (RV. etc.)
- RV 1.66.1b
- रयिर्न चित्रा सूरो न सन्द्र्गायुर्न पराणो नित्यो नसूनुः |
- तक्वा न भूर्णिर्वना सिषक्ति पयो न धेनुः शुचिर्विभावा ||
- rayirna citrā sūro na sandṛghāyurna prāṇo nityo nasūnuḥ |
- takvā na bhūrṇirvanā siṣakti payo na dhenuḥ śucirvibhāvā ||
- LIKE the Sun's glance, like wealth of varied sort, like breath which is the life, like one's own son,
- Like a swift bird, a cow who yields her milk, pure and refulgent to the wood he speeds.
- RV 1.66.1b
- a younger brother (Kir. i, 24)
- a daughter's son (W.)
- name of a rishi (having the patronymic आर्भव (ārbhava) or काश्यप (kāśyapa), author of RV. x, 176) (Auukr.)
Declension
| Masculine u-stem declension of सूनु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सूनुः (sūnuḥ) | ||
| Gen. sg. | सूनोः (sūnoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूनुः (sūnuḥ) | सूनू (sūnū) | सूनवः (sūnavaḥ) |
| Vocative | सूनो (sūno) | सूनू (sūnū) | सूनवः (sūnavaḥ) |
| Accusative | सूनुम् (sūnum) | सूनू (sūnū) | सूनून् (sūnūn) |
| Instrumental | सूनुना (sūnunā) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभिः (sūnubhiḥ) |
| Dative | सूनवे (sūnave) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभ्यः (sūnubhyaḥ) |
| Ablative | सूनोः (sūnoḥ) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभ्यः (sūnubhyaḥ) |
| Genitive | सूनोः (sūnoḥ) | सून्वोः (sūnvoḥ) | सूनूनाम् (sūnūnām) |
| Locative | सूनौ (sūnau) | सून्वोः (sūnvoḥ) | सूनुषु (sūnuṣu) |
Noun
सूनु • (sūnú) f
- daughter (Mn. i, 10.)
Declension
| Feminine u-stem declension of सूनु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सूनुः (sūnuḥ) | ||
| Gen. sg. | सूनधेन्वाः / सूनोः (sūnadhenvāḥ / sūnoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूनुः (sūnuḥ) | सूनू (sūnū) | सूनवः (sūnavaḥ) |
| Vocative | सूनो (sūno) | सूनू (sūnū) | सूनवः (sūnavaḥ) |
| Accusative | सूनुम् (sūnum) | सूनू (sūnū) | सूनूः (sūnūḥ) |
| Instrumental | सून्वा (sūnvā) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभिः (sūnubhiḥ) |
| Dative | सून्वै / सूनवे (sūnvai / sūnave) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभ्यः (sūnubhyaḥ) |
| Ablative | सूनधेन्वाः / सूनोः (sūnadhenvāḥ / sūnoḥ) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभ्यः (sūnubhyaḥ) |
| Genitive | सूनधेन्वाः / सूनोः (sūnadhenvāḥ / sūnoḥ) | सून्वोः (sūnvoḥ) | सूनूनाम् (sūnūnām) |
| Locative | सून्वाम् / सूनौ (sūnvām / sūnau) | सून्वोः (sūnvoḥ) | सूनुषु (sūnuṣu) |
Etymology 2
From the root सूते (√sū, “to beget, produce, yield”).
Noun
सूनु • (sūnú) m
- one who presses out or extracts the soma-juice (RV. iii, 1, 12; = सोतृ (sotṛ), Sāy.)
Declension
| Masculine u-stem declension of सूनु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सूनुः (sūnuḥ) | ||
| Gen. sg. | सूनोः (sūnoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूनुः (sūnuḥ) | सूनू (sūnū) | सूनवः (sūnavaḥ) |
| Vocative | सूनो (sūno) | सूनू (sūnū) | सूनवः (sūnavaḥ) |
| Accusative | सूनुम् (sūnum) | सूनू (sūnū) | सूनून् (sūnūn) |
| Instrumental | सूनुना (sūnunā) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभिः (sūnubhiḥ) |
| Dative | सूनवे (sūnave) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभ्यः (sūnubhyaḥ) |
| Ablative | सूनोः (sūnoḥ) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभ्यः (sūnubhyaḥ) |
| Genitive | सूनोः (sūnoḥ) | सून्वोः (sūnvoḥ) | सूनूनाम् (sūnūnām) |
| Locative | सूनौ (sūnau) | सून्वोः (sūnvoḥ) | सूनुषु (sūnuṣu) |
Etymology 3
Noun
सूनु • (sūnu) m
Declension
| Masculine u-stem declension of सूनु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सूनुः (sūnuḥ) | ||
| Gen. sg. | सूनोः (sūnoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूनुः (sūnuḥ) | सूनू (sūnū) | सूनवः (sūnavaḥ) |
| Vocative | सूनो (sūno) | सूनू (sūnū) | सूनवः (sūnavaḥ) |
| Accusative | सूनुम् (sūnum) | सूनू (sūnū) | सूनून् (sūnūn) |
| Instrumental | सूनुना (sūnunā) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभिः (sūnubhiḥ) |
| Dative | सूनवे (sūnave) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभ्यः (sūnubhyaḥ) |
| Ablative | सूनोः (sūnoḥ) | सूनुभ्याम् (sūnubhyām) | सूनुभ्यः (sūnubhyaḥ) |
| Genitive | सूनोः (sūnoḥ) | सून्वोः (sūnvoḥ) | सूनूनाम् (sūnūnām) |
| Locative | सूनौ (sūnau) | सून्वोः (sūnvoḥ) | सूनुषु (sūnuṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1240