Definify.com
Definition 2024
शस्ति
शस्ति
See also: शासित
Sanskrit
Noun
शस्ति • (śastí) f
Declension
| Feminine i-stem declension of शस्ति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | शस्तिः (śastiḥ) | ||
| Gen. sg. | शस्त्याः / शस्तेः (śastyāḥ / śasteḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | शस्तिः (śastiḥ) | शस्ती (śastī) | शस्तयः (śastayaḥ) |
| Vocative | शस्ते (śaste) | शस्ती (śastī) | शस्तयः (śastayaḥ) |
| Accusative | शस्तिम् (śastim) | शस्ती (śastī) | शस्तीः (śastīḥ) |
| Instrumental | शस्त्या (śastyā) | शस्तिभ्याम् (śastibhyām) | शस्तिभिः (śastibhiḥ) |
| Dative | शस्त्यै / शस्तये (śastyai / śastaye) | शस्तिभ्याम् (śastibhyām) | शस्तिभ्यः (śastibhyaḥ) |
| Ablative | शस्त्याः / शस्तेः (śastyāḥ / śasteḥ) | शस्तिभ्याम् (śastibhyām) | शस्तिभ्यः (śastibhyaḥ) |
| Genitive | शस्त्याः / शस्तेः (śastyāḥ / śasteḥ) | शस्त्योः (śastyoḥ) | शस्तीनाम् (śastīnām) |
| Locative | शस्त्याम् / शस्तौ (śastyām / śastau) | शस्त्योः (śastyoḥ) | शस्तिषु (śastiṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, pages 1044, 1061