Definify.com
Definition 2025
صرح
صرح
See also: صرخ
Arabic
Verb
صَرَحَ • (ṣaraḥa) I, non-past يَصْرَحُ (yaṣraḥu)
Conjugation
Conjugation of 
صَرَحَ
 (form-I sound, verbal noun صَرْح)|  verbal noun الْمَصْدَر  | 
  صَرْح 
ṣarḥ  | 
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  active participle اِسْم الْفَاعِل  | 
  صَارِح 
ṣāriḥ  | 
|||||||||||
|  passive participle اِسْم الْمَفْعُول  | 
  مَصْرُوح 
maṣrūḥ  | 
|||||||||||
|  active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṣaraḥtu  | 
 
 ṣaraḥta  | 
  صَرَحَ 
ṣaraḥa  | 
  صَرَحْتُمَا 
ṣaraḥtumā  | 
  صَرَحَا 
ṣaraḥā  | 
 
 ṣaraḥnā  | 
 
 ṣaraḥtum  | 
 
 ṣaraḥū  | 
|||
| f |  
 ṣaraḥti  | 
 
 ṣaraḥat  | 
  صَرَحَتَا 
ṣaraḥatā  | 
 
 ṣaraḥtunna  | 
 
 ṣaraḥna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾaṣraḥu  | 
 
 taṣraḥu  | 
 
 yaṣraḥu  | 
  تَصْرَحَانِ 
taṣraḥāni  | 
  يَصْرَحَانِ 
yaṣraḥāni  | 
 
 naṣraḥu  | 
 
 taṣraḥūna  | 
 
 yaṣraḥūna  | 
|||
| f |  
 taṣraḥīna  | 
 
 taṣraḥu  | 
  تَصْرَحَانِ 
taṣraḥāni  | 
 
 taṣraḥna  | 
 
 yaṣraḥna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾaṣraḥa  | 
 
 taṣraḥa  | 
 
 yaṣraḥa  | 
  تَصْرَحَا 
taṣraḥā  | 
  يَصْرَحَا 
yaṣraḥā  | 
 
 naṣraḥa  | 
 
 taṣraḥū  | 
 
 yaṣraḥū  | 
|||
| f |  
 taṣraḥī  | 
 
 taṣraḥa  | 
  تَصْرَحَا 
taṣraḥā  | 
 
 taṣraḥna  | 
 
 yaṣraḥna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾaṣraḥ  | 
 
 taṣraḥ  | 
 
 yaṣraḥ  | 
  تَصْرَحَا 
taṣraḥā  | 
  يَصْرَحَا 
yaṣraḥā  | 
 
 naṣraḥ  | 
 
 taṣraḥū  | 
 
 yaṣraḥū  | 
|||
| f |  
 taṣraḥī  | 
 
 taṣraḥ  | 
  تَصْرَحَا 
taṣraḥā  | 
 
 taṣraḥna  | 
 
 yaṣraḥna  | 
|||||||
|  imperative الْأَمْر  | 
m |  
 iṣraḥ  | 
  اِصْرَحَا 
iṣraḥā  | 
 
 iṣraḥū  | 
||||||||
| f |  
 iṣraḥī  | 
 
 iṣraḥna  | 
||||||||||
|  passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṣuriḥtu  | 
 
 ṣuriḥta  | 
  صُرِحَ 
ṣuriḥa  | 
  صُرِحْتُمَا 
ṣuriḥtumā  | 
  صُرِحَا 
ṣuriḥā  | 
 
 ṣuriḥnā  | 
 
 ṣuriḥtum  | 
 
 ṣuriḥū  | 
|||
| f |  
 ṣuriḥti  | 
 
 ṣuriḥat  | 
  صُرِحَتَا 
ṣuriḥatā  | 
 
 ṣuriḥtunna  | 
 
 ṣuriḥna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾuṣraḥu  | 
 
 tuṣraḥu  | 
 
 yuṣraḥu  | 
  تُصْرَحَانِ 
tuṣraḥāni  | 
  يُصْرَحَانِ 
yuṣraḥāni  | 
 
 nuṣraḥu  | 
 
 tuṣraḥūna  | 
 
 yuṣraḥūna  | 
|||
| f |  
 tuṣraḥīna  | 
 
 tuṣraḥu  | 
  تُصْرَحَانِ 
tuṣraḥāni  | 
 
 tuṣraḥna  | 
 
 yuṣraḥna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾuṣraḥa  | 
 
 tuṣraḥa  | 
 
 yuṣraḥa  | 
  تُصْرَحَا 
tuṣraḥā  | 
  يُصْرَحَا 
yuṣraḥā  | 
 
 nuṣraḥa  | 
 
 tuṣraḥū  | 
 
 yuṣraḥū  | 
|||
| f |  
 tuṣraḥī  | 
 
 tuṣraḥa  | 
  تُصْرَحَا 
tuṣraḥā  | 
 
 tuṣraḥna  | 
 
 yuṣraḥna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾuṣraḥ  | 
 
 tuṣraḥ  | 
 
 yuṣraḥ  | 
  تُصْرَحَا 
tuṣraḥā  | 
  يُصْرَحَا 
yuṣraḥā  | 
 
 nuṣraḥ  | 
 
 tuṣraḥū  | 
 
 yuṣraḥū  | 
|||
| f |  
 tuṣraḥī  | 
 
 tuṣraḥ  | 
  تُصْرَحَا 
tuṣraḥā  | 
 
 tuṣraḥna  | 
 
 yuṣraḥna  | 
|||||||
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “صرح”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
 - Wehr, Hans (1979), “صرح”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4
 
Etymology 2
From the root ص ر ح (ṣ-r-ḥ).
Verb
صَرُحَ • (ṣaruḥa) I, non-past يَصْرُحُ (yaṣruḥu)
Conjugation
Conjugation of 
صَرُحَ
 (form-I sound, verbal nouns صَرَاحَة or صُرُوحَة)|  verbal nouns الْمَصَادِر  | 
 
 ṣarāḥa or ṣurūḥa  | 
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  active participle اِسْم الْفَاعِل  | 
  صَارِح 
ṣāriḥ  | 
|||||||||||
|  active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṣaruḥtu  | 
 
 ṣaruḥta  | 
  صَرُحَ 
ṣaruḥa  | 
  صَرُحْتُمَا 
ṣaruḥtumā  | 
  صَرُحَا 
ṣaruḥā  | 
 
 ṣaruḥnā  | 
 
 ṣaruḥtum  | 
 
 ṣaruḥū  | 
|||
| f |  
 ṣaruḥti  | 
 
 ṣaruḥat  | 
  صَرُحَتَا 
ṣaruḥatā  | 
 
 ṣaruḥtunna  | 
 
 ṣaruḥna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾaṣruḥu  | 
 
 taṣruḥu  | 
 
 yaṣruḥu  | 
  تَصْرُحَانِ 
taṣruḥāni  | 
  يَصْرُحَانِ 
yaṣruḥāni  | 
 
 naṣruḥu  | 
 
 taṣruḥūna  | 
 
 yaṣruḥūna  | 
|||
| f |  
 taṣruḥīna  | 
 
 taṣruḥu  | 
  تَصْرُحَانِ 
taṣruḥāni  | 
 
 taṣruḥna  | 
 
 yaṣruḥna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾaṣruḥa  | 
 
 taṣruḥa  | 
 
 yaṣruḥa  | 
  تَصْرُحَا 
taṣruḥā  | 
  يَصْرُحَا 
yaṣruḥā  | 
 
 naṣruḥa  | 
 
 taṣruḥū  | 
 
 yaṣruḥū  | 
|||
| f |  
 taṣruḥī  | 
 
 taṣruḥa  | 
  تَصْرُحَا 
taṣruḥā  | 
 
 taṣruḥna  | 
 
 yaṣruḥna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾaṣruḥ  | 
 
 taṣruḥ  | 
 
 yaṣruḥ  | 
  تَصْرُحَا 
taṣruḥā  | 
  يَصْرُحَا 
yaṣruḥā  | 
 
 naṣruḥ  | 
 
 taṣruḥū  | 
 
 yaṣruḥū  | 
|||
| f |  
 taṣruḥī  | 
 
 taṣruḥ  | 
  تَصْرُحَا 
taṣruḥā  | 
 
 taṣruḥna  | 
 
 yaṣruḥna  | 
|||||||
|  imperative الْأَمْر  | 
m |  
 uṣruḥ  | 
  اُصْرُحَا 
uṣruḥā  | 
 
 uṣruḥū  | 
||||||||
| f |  
 uṣruḥī  | 
 
 uṣruḥna  | 
||||||||||
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “صرح”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
 - Wehr, Hans (1979), “صرح”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4
 
Etymology 3
Verb
صَرَّحَ • (ṣarraḥa) II, non-past يُصَرِّحُ (yuṣarriḥu)
- to speak distinctly, to clarify, to explain
 - to say one's opinion openly, to declare, to announce (بِ (bi) something)
 - to publish
 - to be clear, to be explicit (بِ (bi) or عَن (ʿan) about)
 - to allow (بِ (bi) someone لِ (li) something)
 - to license (بِ (bi) something)
 - to be pure, to be clear
 - to miss
 
Conjugation
Conjugation of 
صَرَّحَ
 (form-II sound)|  verbal noun الْمَصْدَر  | 
 
 taṣrīḥ  | 
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  active participle اِسْم الْفَاعِل  | 
  مُصَرِّح 
muṣarriḥ  | 
|||||||||||
|  passive participle اِسْم الْمَفْعُول  | 
  مُصَرَّح 
muṣarraḥ  | 
|||||||||||
|  active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṣarraḥtu  | 
 
 ṣarraḥta  | 
  صَرَّحَ 
ṣarraḥa  | 
  صَرَّحْتُمَا 
ṣarraḥtumā  | 
  صَرَّحَا 
ṣarraḥā  | 
 
 ṣarraḥnā  | 
 
 ṣarraḥtum  | 
 
 ṣarraḥū  | 
|||
| f |  
 ṣarraḥti  | 
 
 ṣarraḥat  | 
  صَرَّحَتَا 
ṣarraḥatā  | 
 
 ṣarraḥtunna  | 
 
 ṣarraḥna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾuṣarriḥu  | 
 
 tuṣarriḥu  | 
 
 yuṣarriḥu  | 
  تُصَرِّحَانِ 
tuṣarriḥāni  | 
  يُصَرِّحَانِ 
yuṣarriḥāni  | 
 
 nuṣarriḥu  | 
 
 tuṣarriḥūna  | 
 
 yuṣarriḥūna  | 
|||
| f |  
 tuṣarriḥīna  | 
 
 tuṣarriḥu  | 
  تُصَرِّحَانِ 
tuṣarriḥāni  | 
 
 tuṣarriḥna  | 
 
 yuṣarriḥna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾuṣarriḥa  | 
 
 tuṣarriḥa  | 
 
 yuṣarriḥa  | 
  تُصَرِّحَا 
tuṣarriḥā  | 
  يُصَرِّحَا 
yuṣarriḥā  | 
 
 nuṣarriḥa  | 
 
 tuṣarriḥū  | 
 
 yuṣarriḥū  | 
|||
| f |  
 tuṣarriḥī  | 
 
 tuṣarriḥa  | 
  تُصَرِّحَا 
tuṣarriḥā  | 
 
 tuṣarriḥna  | 
 
 yuṣarriḥna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾuṣarriḥ  | 
 
 tuṣarriḥ  | 
 
 yuṣarriḥ  | 
  تُصَرِّحَا 
tuṣarriḥā  | 
  يُصَرِّحَا 
yuṣarriḥā  | 
 
 nuṣarriḥ  | 
 
 tuṣarriḥū  | 
 
 yuṣarriḥū  | 
|||
| f |  
 tuṣarriḥī  | 
 
 tuṣarriḥ  | 
  تُصَرِّحَا 
tuṣarriḥā  | 
 
 tuṣarriḥna  | 
 
 yuṣarriḥna  | 
|||||||
|  imperative الْأَمْر  | 
m |   صَرِّحْ 
ṣarriḥ  | 
  صَرِّحَا 
ṣarriḥā  | 
 
 ṣarriḥū  | 
||||||||
| f |  
 ṣarriḥī  | 
 
 ṣarriḥna  | 
||||||||||
|  passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṣurriḥtu  | 
 
 ṣurriḥta  | 
  صُرِّحَ 
ṣurriḥa  | 
  صُرِّحْتُمَا 
ṣurriḥtumā  | 
  صُرِّحَا 
ṣurriḥā  | 
 
 ṣurriḥnā  | 
 
 ṣurriḥtum  | 
 
 ṣurriḥū  | 
|||
| f |  
 ṣurriḥti  | 
 
 ṣurriḥat  | 
  صُرِّحَتَا 
ṣurriḥatā  | 
 
 ṣurriḥtunna  | 
 
 ṣurriḥna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾuṣarraḥu  | 
 
 tuṣarraḥu  | 
 
 yuṣarraḥu  | 
  تُصَرَّحَانِ 
tuṣarraḥāni  | 
  يُصَرَّحَانِ 
yuṣarraḥāni  | 
 
 nuṣarraḥu  | 
 
 tuṣarraḥūna  | 
 
 yuṣarraḥūna  | 
|||
| f |  
 tuṣarraḥīna  | 
 
 tuṣarraḥu  | 
  تُصَرَّحَانِ 
tuṣarraḥāni  | 
 
 tuṣarraḥna  | 
 
 yuṣarraḥna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾuṣarraḥa  | 
 
 tuṣarraḥa  | 
 
 yuṣarraḥa  | 
  تُصَرَّحَا 
tuṣarraḥā  | 
  يُصَرَّحَا 
yuṣarraḥā  | 
 
 nuṣarraḥa  | 
 
 tuṣarraḥū  | 
 
 yuṣarraḥū  | 
|||
| f |  
 tuṣarraḥī  | 
 
 tuṣarraḥa  | 
  تُصَرَّحَا 
tuṣarraḥā  | 
 
 tuṣarraḥna  | 
 
 yuṣarraḥna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾuṣarraḥ  | 
 
 tuṣarraḥ  | 
 
 yuṣarraḥ  | 
  تُصَرَّحَا 
tuṣarraḥā  | 
  يُصَرَّحَا 
yuṣarraḥā  | 
 
 nuṣarraḥ  | 
 
 tuṣarraḥū  | 
 
 yuṣarraḥū  | 
|||
| f |  
 tuṣarraḥī  | 
 
 tuṣarraḥ  | 
  تُصَرَّحَا 
tuṣarraḥā  | 
 
 tuṣarraḥna  | 
 
 yuṣarraḥna  | 
|||||||
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “صرح”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
 - Wehr, Hans (1979), “صرح”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4
 
Etymology 4
Noun
صَرْح • (ṣarḥ) m
- verbal noun of صَرَحَ (ṣaraḥa, “to explain, to clarify”) (form I)
 - explanation, clarification
 
Declension
Declension of noun صَرْح (ṣarḥ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal |  صَرْح ṣarḥ  | 
 الصَّرْح aṣ-ṣarḥ  | 
 صَرْح ṣarḥ  | 
| Nominative |  صَرْحٌ ṣarḥun  | 
 الصَّرْحُ aṣ-ṣarḥu  | 
 صَرْحُ ṣarḥu  | 
| Accusative |  صَرْحًا ṣarḥan  | 
 الصَّرْحَ aṣ-ṣarḥa  | 
 صَرْحَ ṣarḥa  | 
| Genitive |  صَرْحٍ ṣarḥin  | 
 الصَّرْحِ aṣ-ṣarḥi  | 
 صَرْحِ ṣarḥi  | 
References
- Wehr, Hans (1979), “صرح”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4
 
Noun
صَرْح • (ṣarḥ) m (plural صُرُوح (ṣurūḥ))
Declension
Declension of noun صَرْح (ṣarḥ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal |  صَرْح ṣarḥ  | 
 الصَّرْح aṣ-ṣarḥ  | 
 صَرْح ṣarḥ  | 
| Nominative |  صَرْحٌ ṣarḥun  | 
 الصَّرْحُ aṣ-ṣarḥu  | 
 صَرْحُ ṣarḥu  | 
| Accusative |  صَرْحًا ṣarḥan  | 
 الصَّرْحَ aṣ-ṣarḥa  | 
 صَرْحَ ṣarḥa  | 
| Genitive |  صَرْحٍ ṣarḥin  | 
 الصَّرْحِ aṣ-ṣarḥi  | 
 صَرْحِ ṣarḥi  | 
| Dual | Indefinite | Definite | Construct | 
| Informal |  صَرْحَيْن ṣarḥayn  | 
 الصَّرْحَيْن aṣ-ṣarḥayn  | 
 صَرْحَيْ ṣarḥay  | 
| Nominative |  صَرْحَانِ ṣarḥāni  | 
 الصَّرْحَانِ aṣ-ṣarḥāni  | 
 صَرْحَا ṣarḥā  | 
| Accusative |  صَرْحَيْنِ ṣarḥayni  | 
 الصَّرْحَيْنِ aṣ-ṣarḥayni  | 
 صَرْحَيْ ṣarḥay  | 
| Genitive |  صَرْحَيْنِ ṣarḥayni  | 
 الصَّرْحَيْنِ aṣ-ṣarḥayni  | 
 صَرْحَيْ ṣarḥay  | 
| Plural | basic broken plural triptote | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal |  صُرُوح ṣurūḥ  | 
 الصُّرُوح aṣ-ṣurūḥ  | 
 صُرُوح ṣurūḥ  | 
| Nominative |  صُرُوحٌ ṣurūḥun  | 
 الصُّرُوحُ aṣ-ṣurūḥu  | 
 صُرُوحُ ṣurūḥu  | 
| Accusative |  صُرُوحًا ṣurūḥan  | 
 الصُّرُوحَ aṣ-ṣurūḥa  | 
 صُرُوحَ ṣurūḥa  | 
| Genitive |  صُرُوحٍ ṣurūḥin  | 
 الصُّرُوحِ aṣ-ṣurūḥi  | 
 صُرُوحِ ṣurūḥi  | 
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “صرح”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen