Definify.com
Definition 2024
رقوب
رقوب
Arabic
Noun
رَقُوب • (raqūb) m
- verbal noun of رَقَبَ (raqaba) (form I)
Declension
Declension of noun رَقُوب (raqūb)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | رَقُوب raqūb |
الرَّقُوب ar-raqūb |
رَقُوب raqūb |
| Nominative | رَقُوبٌ raqūbun |
الرَّقُوبُ ar-raqūbu |
رَقُوبُ raqūbu |
| Accusative | رَقُوبًا raqūban |
الرَّقُوبَ ar-raqūba |
رَقُوبَ raqūba |
| Genitive | رَقُوبٍ raqūbin |
الرَّقُوبِ ar-raqūbi |
رَقُوبِ raqūbi |
Etymology 2
Noun
رُقُوب • (ruqūb) m
- verbal noun of رَقَبَ (raqaba) (form I)
Declension
Declension of noun رُقُوب (ruqūb)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | رُقُوب ruqūb |
الرُّقُوب ar-ruqūb |
رُقُوب ruqūb |
| Nominative | رُقُوبٌ ruqūbun |
الرُّقُوبُ ar-ruqūbu |
رُقُوبُ ruqūbu |
| Accusative | رُقُوبًا ruqūban |
الرُّقُوبَ ar-ruqūba |
رُقُوبَ ruqūba |
| Genitive | رُقُوبٍ ruqūbin |
الرُّقُوبِ ar-ruqūbi |
رُقُوبِ ruqūbi |