Definify.com
Definition 2024
حافر
حافر
Arabic
Noun
حَافِر • (ḥāfir) m (plural حَوَافِر (ḥawāfir))
Declension
Declension of noun حَافِر (ḥāfir)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | حَافِر ḥāfir |
الْحَافِر al-ḥāfir |
حَافِر ḥāfir |
| Nominative | حَافِرٌ ḥāfirun |
الْحَافِرُ al-ḥāfiru |
حَافِرُ ḥāfiru |
| Accusative | حَافِرًا ḥāfiran |
الْحَافِرَ al-ḥāfira |
حَافِرَ ḥāfira |
| Genitive | حَافِرٍ ḥāfirin |
الْحَافِرِ al-ḥāfiri |
حَافِرِ ḥāfiri |
| Dual | Indefinite | Definite | Construct |
| Informal | حَافِرَيْن ḥāfirayn |
الْحَافِرَيْن al-ḥāfirayn |
حَافِرَيْ ḥāfiray |
| Nominative | حَافِرَانِ ḥāfirāni |
الْحَافِرَانِ al-ḥāfirāni |
حَافِرَا ḥāfirā |
| Accusative | حَافِرَيْنِ ḥāfirayni |
الْحَافِرَيْنِ al-ḥāfirayni |
حَافِرَيْ ḥāfiray |
| Genitive | حَافِرَيْنِ ḥāfirayni |
الْحَافِرَيْنِ al-ḥāfirayni |
حَافِرَيْ ḥāfiray |
| Plural | basic broken plural diptote | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | حَوَافِر ḥawāfir |
الْحَوَافِر al-ḥawāfir |
حَوَافِر ḥawāfir |
| Nominative | حَوَافِرُ ḥawāfiru |
الْحَوَافِرُ al-ḥawāfiru |
حَوَافِرُ ḥawāfiru |
| Accusative | حَوَافِرَ ḥawāfira |
الْحَوَافِرَ al-ḥawāfira |
حَوَافِرَ ḥawāfira |
| Genitive | حَوَافِرَ ḥawāfira |
الْحَوَافِرِ al-ḥawāfiri |
حَوَافِرِ ḥawāfiri |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “حافر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen