Definify.com
Definition 2025
حادث
حادث
See also: جاذب
Arabic
Verb
حَادَثَ • (ḥādaṯa) III, non-past يُحَادِثُ (yuḥādiṯu)
Conjugation
Conjugation of
حَادَثَ
(form-III sound)| verbal nouns الْمَصَادِر |
مُحَادَثَة or حِدَاث
muḥādaṯa or ḥidāṯ |
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُحَادِث
muḥādiṯ |
|||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُحَادَث
muḥādaṯ |
|||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
ḥādaṯtu |
ḥādaṯta |
حَادَثَ
ḥādaṯa |
حَادَثْتُمَا
ḥādaṯtumā |
حَادَثَا
ḥādaṯā |
ḥādaṯnā |
ḥādaṯtum |
ḥādaṯū |
|||
| f |
ḥādaṯti |
ḥādaṯat |
حَادَثَتَا
ḥādaṯatā |
ḥādaṯtunna |
ḥādaṯna |
|||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuḥādiṯu |
tuḥādiṯu |
yuḥādiṯu |
تُحَادِثَانِ
tuḥādiṯāni |
يُحَادِثَانِ
yuḥādiṯāni |
nuḥādiṯu |
tuḥādiṯūna |
yuḥādiṯūna |
|||
| f |
tuḥādiṯīna |
tuḥādiṯu |
تُحَادِثَانِ
tuḥādiṯāni |
tuḥādiṯna |
yuḥādiṯna |
|||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuḥādiṯa |
tuḥādiṯa |
yuḥādiṯa |
تُحَادِثَا
tuḥādiṯā |
يُحَادِثَا
yuḥādiṯā |
nuḥādiṯa |
tuḥādiṯū |
yuḥādiṯū |
|||
| f |
tuḥādiṯī |
tuḥādiṯa |
تُحَادِثَا
tuḥādiṯā |
tuḥādiṯna |
yuḥādiṯna |
|||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuḥādiṯ |
tuḥādiṯ |
yuḥādiṯ |
تُحَادِثَا
tuḥādiṯā |
يُحَادِثَا
yuḥādiṯā |
nuḥādiṯ |
tuḥādiṯū |
yuḥādiṯū |
|||
| f |
tuḥādiṯī |
tuḥādiṯ |
تُحَادِثَا
tuḥādiṯā |
tuḥādiṯna |
yuḥādiṯna |
|||||||
| imperative الْأَمْر |
m | حَادِثْ
ḥādiṯ |
حَادِثَا
ḥādiṯā |
ḥādiṯū |
||||||||
| f |
ḥādiṯī |
ḥādiṯna |
||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
ḥūdiṯtu |
ḥūdiṯta |
ḥūdiṯa |
حُودِثْتُمَا
ḥūdiṯtumā |
حُودِثَا
ḥūdiṯā |
ḥūdiṯnā |
ḥūdiṯtum |
ḥūdiṯū |
|||
| f |
ḥūdiṯti |
ḥūdiṯat |
حُودِثَتَا
ḥūdiṯatā |
ḥūdiṯtunna |
ḥūdiṯna |
|||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuḥādaṯu |
tuḥādaṯu |
yuḥādaṯu |
تُحَادَثَانِ
tuḥādaṯāni |
يُحَادَثَانِ
yuḥādaṯāni |
nuḥādaṯu |
tuḥādaṯūna |
yuḥādaṯūna |
|||
| f |
tuḥādaṯīna |
tuḥādaṯu |
تُحَادَثَانِ
tuḥādaṯāni |
tuḥādaṯna |
yuḥādaṯna |
|||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuḥādaṯa |
tuḥādaṯa |
yuḥādaṯa |
تُحَادَثَا
tuḥādaṯā |
يُحَادَثَا
yuḥādaṯā |
nuḥādaṯa |
tuḥādaṯū |
yuḥādaṯū |
|||
| f |
tuḥādaṯī |
tuḥādaṯa |
تُحَادَثَا
tuḥādaṯā |
tuḥādaṯna |
yuḥādaṯna |
|||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuḥādaṯ |
tuḥādaṯ |
yuḥādaṯ |
تُحَادَثَا
tuḥādaṯā |
يُحَادَثَا
yuḥādaṯā |
nuḥādaṯ |
tuḥādaṯū |
yuḥādaṯū |
|||
| f |
tuḥādaṯī |
tuḥādaṯ |
تُحَادَثَا
tuḥādaṯā |
tuḥādaṯna |
yuḥādaṯna |
|||||||
References
- “حادث” in Edward William Lane (1863), Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate
Etymology 2
Derived from the active participle of حَدَثَ (ḥadaṯa, “to happen”), from the root ح د ث (ḥ-d-ṯ).
Noun
حَادِث • (ḥādiṯ) m (plural حَوَادِث (ḥawādiṯ))
Declension
Declension of noun حَادِث (ḥādiṯ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | حَادِث ḥādiṯ |
الْحَادِث al-ḥādiṯ |
حَادِث ḥādiṯ |
| Nominative | حَادِثٌ ḥādiṯun |
الْحَادِثُ al-ḥādiṯu |
حَادِثُ ḥādiṯu |
| Accusative | حَادِثًا ḥādiṯan |
الْحَادِثَ al-ḥādiṯa |
حَادِثَ ḥādiṯa |
| Genitive | حَادِثٍ ḥādiṯin |
الْحَادِثِ al-ḥādiṯi |
حَادِثِ ḥādiṯi |
| Dual | Indefinite | Definite | Construct |
| Informal | حَادِثَيْن ḥādiṯayn |
الْحَادِثَيْن al-ḥādiṯayn |
حَادِثَيْ ḥādiṯay |
| Nominative | حَادِثَانِ ḥādiṯāni |
الْحَادِثَانِ al-ḥādiṯāni |
حَادِثَا ḥādiṯā |
| Accusative | حَادِثَيْنِ ḥādiṯayni |
الْحَادِثَيْنِ al-ḥādiṯayni |
حَادِثَيْ ḥādiṯay |
| Genitive | حَادِثَيْنِ ḥādiṯayni |
الْحَادِثَيْنِ al-ḥādiṯayni |
حَادِثَيْ ḥādiṯay |
| Plural | basic broken plural diptote | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | حَوَادِث ḥawādiṯ |
الْحَوَادِث al-ḥawādiṯ |
حَوَادِث ḥawādiṯ |
| Nominative | حَوَادِثُ ḥawādiṯu |
الْحَوَادِثُ al-ḥawādiṯu |
حَوَادِثُ ḥawādiṯu |
| Accusative | حَوَادِثَ ḥawādiṯa |
الْحَوَادِثَ al-ḥawādiṯa |
حَوَادِثَ ḥawādiṯa |
| Genitive | حَوَادِثَ ḥawādiṯa |
الْحَوَادِثِ al-ḥawādiṯi |
حَوَادِثِ ḥawādiṯi |