Definify.com
Definition 2024
تنبور
تنبور
Persian
Noun
تنبور • (tanbur) (plural تنبورها (tanbur-hâ))
Inflection
basic forms of تنبور
| singular | plural | |
|---|---|---|
| bare | تنبور (tanbur) | تنبورها (tanbur-hấ) تنبورا (tanburấ) (colloquial) |
| definitive direct object | تنبور را (tanbur râ) تنبور رو (tanburo) (colloquial) |
تنبورها را (tanbur-hấ râ) تنبورا رو (tanburấ ro) (colloquial) |
| ezâfé | تنبور (tanbur-e) | تنبورهای (tanbur-hấ-ye) تنبورای (tanburấ-ye) (colloquial) |
| marked indefinite, relative definite |
تنبوری (tanbur-i) | تنبورهایی (tanbur-hấ-i) تنبورایی (tanburấi) (colloquial) |
possessive forms of تنبور
| singular | plural | |
|---|---|---|
| 1st person singular (my) | تنبورم (tanbúram) | تنبورهایم (tanbur-hấyam) تنبورهام، تنبورام (tanburấm) (colloquial) |
| 2nd person singular (your) | تنبورت (tanbúrat) (tanbúret) (colloquial) |
تنبورهایت (tanbur-hấyat) تنبورهات، تنبورات (tanburất) (colloquial) |
| 3rd person singular (his/her/its) | تنبورش (tanbúraš) (tanbúreš) (colloquial) |
تنبورهایش (tanbur-hấyaš) تنبورهاش، تنبوراش (tanburấš) (colloquial) |
| 1st person plural (our) | تنبورمان (tanbúremân) تنبورمون (tanbúremun) (colloquial) |
تنبورهایمان (tanbur-hấyemân) تنبورهامون، تنبورامون (tanburấmun) (colloquial) |
| 2nd person plural (your) | تنبورتان (tanbúretân) تنبورتون (tanbúretun) (colloquial) |
تنبورهایتان (tanbur-hấyetân) تنبورهاتون، تنبوراتون (tanburấtun) (colloquial) |
| 3rd person plural (their) | تنبورشان (tanbúrešân) تنبورشون (tanbúrešun) (colloquial) |
تنبورهایشان (tanbur-hấyešân) تنبورهاشون، تنبوراشون (tanburấšun) (colloquial) |
References
- MacKenzie, D. N. (1971), “tambūr”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press
- Durkin-Meisterernst, Desmond (2004), “tmbwr”, in A Dictionary of Manichaean Middle Persian and Parthian (Corpus Fontium Manichaeorum; 3.1), Turnhout: Brepols