Definify.com
Definition 2024
تمامة
تمامة
Arabic
Noun
تَمَامَة • (tamāma) f
- verbal noun of تَمَّ (tamma) (form I)
Declension
Declension of noun تَمَامَة (tamāma)
| Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | تَمَامَة tamāma |
التَّمَامَة at-tamāma |
تَمَامَة tamāmat |
| Nominative | تَمَامَةٌ tamāmatun |
التَّمَامَةُ at-tamāmatu |
تَمَامَةُ tamāmatu |
| Accusative | تَمَامَةً tamāmatan |
التَّمَامَةَ at-tamāmata |
تَمَامَةَ tamāmata |
| Genitive | تَمَامَةٍ tamāmatin |
التَّمَامَةِ at-tamāmati |
تَمَامَةِ tamāmati |
Etymology 2
Noun
تِمَامَة • (timāma) f
- verbal noun of تَمَّ (tamma) (form I)
Declension
Declension of noun تِمَامَة (timāma)
| Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | تِمَامَة timāma |
التِّمَامَة at-timāma |
تِمَامَة timāmat |
| Nominative | تِمَامَةٌ timāmatun |
التِّمَامَةُ at-timāmatu |
تِمَامَةُ timāmatu |
| Accusative | تِمَامَةً timāmatan |
التِّمَامَةَ at-timāmata |
تِمَامَةَ timāmata |
| Genitive | تِمَامَةٍ timāmatin |
التِّمَامَةِ at-timāmati |
تِمَامَةِ timāmati |