Definify.com
Definition 2025
احتفاظ
احتفاظ
Arabic
Noun
اِحْتِفَاظ • (iḥtifāẓ) m
- verbal noun of اِحْتَفَظَ (iḥtafaẓa) (form VIII)
Declension
Declension of noun اِحْتِفَاظ (iḥtifāẓ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِحْتِفَاظ iḥtifāẓ | الِاحْتِفَاظ al-iḥtifāẓ | اِحْتِفَاظ iḥtifāẓ | 
| Nominative | اِحْتِفَاظٌ iḥtifāẓun | الِاحْتِفَاظُ al-iḥtifāẓu | اِحْتِفَاظُ iḥtifāẓu | 
| Accusative | اِحْتِفَاظًا iḥtifāẓan | الِاحْتِفَاظَ al-iḥtifāẓa | اِحْتِفَاظَ iḥtifāẓa | 
| Genitive | اِحْتِفَاظٍ iḥtifāẓin | الِاحْتِفَاظِ al-iḥtifāẓi | اِحْتِفَاظِ iḥtifāẓi |