Definify.com
Definition 2025
اتباع
اتباع
Arabic
Noun
اِتِّبَاع • (ittibāʿ) m
- verbal noun of اِتَّبَعَ (ittabaʿa) (form VIII)
Declension
Declension of noun اِتِّبَاع (ittibāʿ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِتِّبَاع ittibāʿ |
الِاتِّبَاع al-ittibāʿ |
اِتِّبَاع ittibāʿ |
| Nominative | اِتِّبَاعٌ ittibāʿun |
الِاتِّبَاعُ al-ittibāʿu |
اِتِّبَاعُ ittibāʿu |
| Accusative | اِتِّبَاعًا ittibāʿan |
الِاتِّبَاعَ al-ittibāʿa |
اِتِّبَاعَ ittibāʿa |
| Genitive | اِتِّبَاعٍ ittibāʿin |
الِاتِّبَاعِ al-ittibāʿi |
اِتِّبَاعِ ittibāʿi |