Definify.com
Definition 2025
הדאיג
הדאיג
Hebrew
Verb
הִדְאִיג • (hid'íg) (hif'il construction)
Conjugation
Conjugation of הִדְאִיג (see also Appendix:Hebrew verbs)
| non-finite forms |
|
||||
|---|---|---|---|---|---|
| finite forms | singular | plural | |||
| m. | f. | m. | f. | ||
| past | first | הִדְאַגְתִּי | הִדְאַגְנוּ | ||
| second | הִדְאַגְתָּ | הִדְאַגְתְּ | הִדְאַגְתֶּם | הִדְאַגְתֶּן | |
| third | הִדְאִיג | הִדְאִיגָה | הִדְאִיגוּ | ||
| present | מַדְאִיג | מַדְאִיגָה | מַדְאִיגִים | מַדְאִיגוֹת | |
| future | first | אַדְאִיג | נַדְאִיג | ||
| second | תַּדְאִיג | תַּדְאִיגִי | תַּדְאִיגוּ | תַּדְאֵגְנָה1 | |
| third | יַדְאִיג | תַּדְאִיג | יַדְאִיגוּ | תַּדְאֵגְנָה1 | |
| imperative | הַדְאֵג | הַדְאִיגִי | הַדְאִיגוּ | הַדְאֵגְנָה1 | |
| notes |
|
||||
Derived terms
- מדאיג (mad'íg)