Definify.com

Definition 2024

մարդաբան • ‎(mardaban)

	singular	plural
nominative	մարդաբան ‎(mardaban)	մարդաբաններ ‎(mardabanner)
dative	մարդաբանի ‎(mardabani)	մարդաբանների ‎(mardabanneri)
ablative	մարդաբանից ‎(mardabanicʿ)	մարդաբաններից ‎(mardabannericʿ)
instrumental	մարդաբանով ‎(mardabanov)	մարդաբաններով ‎(mardabannerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	մարդաբանը/մարդաբանն ‎(mardabanə/mardabann)	մարդաբանները/մարդաբաններն ‎(mardabannerə/mardabannern)
dative	մարդաբանին ‎(mardabanin)	մարդաբաններին ‎(mardabannerin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	մարդաբանս ‎(mardabans)	մարդաբաններս ‎(mardabanners)
dative	մարդաբանիս ‎(mardabanis)	մարդաբաններիս ‎(mardabanneris)
ablative	մարդաբանիցս ‎(mardabanicʿs)	մարդաբաններիցս ‎(mardabannericʿs)
instrumental	մարդաբանովս ‎(mardabanovs)	մարդաբաններովս ‎(mardabannerovs)
locative	—	—
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	մարդաբանդ ‎(mardaband)	մարդաբաններդ ‎(mardabannerd)
dative	մարդաբանիդ ‎(mardabanid)	մարդաբաններիդ ‎(mardabannerid)
ablative	մարդաբանիցդ ‎(mardabanicʿd)	մարդաբաններիցդ ‎(mardabannericʿd)
instrumental	մարդաբանովդ ‎(mardabanovd)	մարդաբաններովդ ‎(mardabannerovd)
locative	—	—