Definify.com

Definition 2024

կայֆ • ‎(kayf)

(slang) kef, drug intoxication
կայֆի տակ‎ ― kayfi tak ― stoned
(slang) bliss, euphoria
կայֆ բռնել, կայֆից մեռնել‎ ― kayf bṙnel, kayficʿ meṙnel ― to have fun, to enjoy

	singular	plural
nominative	կայֆ ‎(kayf)	կայֆեր ‎(kayfer)
dative	կայֆի ‎(kayfi)	կայֆերի ‎(kayferi)
ablative	կայֆից ‎(kayficʿ)	կայֆերից ‎(kayfericʿ)
instrumental	կայֆով ‎(kayfov)	կայֆերով ‎(kayferov)
locative	կայֆում ‎(kayfum)	կայֆերում ‎(kayferum)
	definite forms
nominative	կայֆը/կայֆն ‎(kayfə/kayfn)	կայֆերը/կայֆերն ‎(kayferə/kayfern)
dative	կայֆին ‎(kayfin)	կայֆերին ‎(kayferin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	կայֆս ‎(kayfs)	կայֆերս ‎(kayfers)
dative	կայֆիս ‎(kayfis)	կայֆերիս ‎(kayferis)
ablative	կայֆիցս ‎(kayficʿs)	կայֆերիցս ‎(kayfericʿs)
instrumental	կայֆովս ‎(kayfovs)	կայֆերովս ‎(kayferovs)
locative	կայֆումս ‎(kayfums)	կայֆերումս ‎(kayferums)
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	կայֆդ ‎(kayfd)	կայֆերդ ‎(kayferd)
dative	կայֆիդ ‎(kayfid)	կայֆերիդ ‎(kayferid)
ablative	կայֆիցդ ‎(kayficʿd)	կայֆերիցդ ‎(kayfericʿd)
instrumental	կայֆովդ ‎(kayfovd)	կայֆերովդ ‎(kayferovd)
locative	կայֆումդ ‎(kayfumd)	կայֆերումդ ‎(kayferumd)