Definify.com
Definition 2024
Բենիամին
Բենիամին
Armenian
Proper noun
Բենիամին • (Beniamin)
- Benjamin (Biblical character)
- An Armenian male given name, Beniamin.
Declension
i-type, animate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | Բենիամին (Beniamin) | Բենիամիններ (Beniaminner) | ||
| dative | Բենիամինի (Beniamini) | Բենիամինների (Beniaminneri) | ||
| ablative | Բենիամինից (Beniaminicʿ) | Բենիամիններից (Beniaminnericʿ) | ||
| instrumental | Բենիամինով (Beniaminov) | Բենիամիններով (Beniaminnerov) | ||
| locative | — | — | ||
| definite forms | ||||
| nominative | Բենիամինը/Բենիամինն (Beniaminə/Beniaminn) | Բենիամինները/Բենիամիններն (Beniaminnerə/Beniaminnern) | ||
| dative | Բենիամինին (Beniaminin) | Բենիամիններին (Beniaminnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | Բենիամինս (Beniamins) | Բենիամիններս (Beniaminners) | ||
| dative | Բենիամինիս (Beniaminis) | Բենիամիններիս (Beniaminneris) | ||
| ablative | Բենիամինիցս (Beniaminicʿs) | Բենիամիններիցս (Beniaminnericʿs) | ||
| instrumental | Բենիամինովս (Beniaminovs) | Բենիամիններովս (Beniaminnerovs) | ||
| locative | — | — | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | Բենիամինդ (Beniamind) | Բենիամիններդ (Beniaminnerd) | ||
| dative | Բենիամինիդ (Beniaminid) | Բենիամիններիդ (Beniaminnerid) | ||
| ablative | Բենիամինիցդ (Beniaminicʿd) | Բենիամիններիցդ (Beniaminnericʿd) | ||
| instrumental | Բենիամինովդ (Beniaminovd) | Բենիամիններովդ (Beniaminnerovd) | ||
| locative | — | — | ||
References
- Barsełyan, Hovhannes (2006), “Avandakan ew patmakan anjnanunneri hayeren taṙadarjutʿyan masin orošum [A Decision on Armenian Transcription of Traditional and Historic Personal Names]”, in Terminabanakan ew ułłagrakan tełekatu [Terminological and Orthographic Reference Book] (in Armenian), 6th edition, Yerevan: 9-rd hrashalik, ISBN 99941-56-03-9, page 57