Definify.com

Definition 2024

Արժանթին • ‎(Aržantʿin)

	singular (singulare tantum)
nominative	Արժանթին ‎(Aržantʿin)
dative	Արժանթինի ‎(Aržantʿini)
ablative	Արժանթինից ‎(Aržantʿinicʿ)
instrumental	Արժանթինով ‎(Aržantʿinov)
locative	Արժանթինում ‎(Aržantʿinum)
	definite forms
nominative	Արժանթինը/Արժանթինն ‎(Aržantʿinə/Aržantʿinn)
dative	Արժանթինին ‎(Aržantʿinin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	Արժանթինս ‎(Aržantʿins)
dative	Արժանթինիս ‎(Aržantʿinis)
ablative	Արժանթինիցս ‎(Aržantʿinicʿs)
instrumental	Արժանթինովս ‎(Aržantʿinovs)
locative	Արժանթինումս ‎(Aržantʿinums)
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	Արժանթինդ ‎(Aržantʿind)
dative	Արժանթինիդ ‎(Aržantʿinid)
ablative	Արժանթինիցդ ‎(Aržantʿinicʿd)
instrumental	Արժանթինովդ ‎(Aržantʿinovd)
locative	Արժանթինումդ ‎(Aržantʿinumd)