Definify.com
Definition 2024
чуе
чуе
Macedonian
Verb
чуе • (čue) pf (imperfective слуша)
- (transitive) to hear
Conjugation
Conjugation of чуе (perfective, present in -е)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | чуел | чул | adjectival partc. | чуен |
| feminine | чуела | чула | adverbial partc. | — |
| neuter | чуело | чуло | verbal noun | — |
| plural | чуеле | чуле | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | чујам | чуев | чув | — |
| 2nd singular | чуеш | чуеше | чу | чуј |
| 3rd singular | чуе | чуеше | чу | — |
| 1st plural | чуеме | чуевме | чувме | — |
| 2nd plural | чуете | чуевте | чувте | чујте |
| 3rd plural | чујат | чуеја | чуја | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум чул | present of сум + aorist л-participle | ||
| pluperfect | бев чул | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
| future | ќе чујам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе чуев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум чуел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би чул | би + aorist л-participle | ||