Definify.com
Definition 2024
установи
установи
Macedonian
Verb
установи • (ustanovi) pf
- (transitive) to institutionalize, establish
Conjugation
Conjugation of установи (perfective, present in -и)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | установел | установил | adjectival partc. | установен |
| feminine | установела | установила | adverbial partc. | — |
| neuter | установело | установило | verbal noun | — |
| plural | установеле | установиле | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | установам | установев | установив | — |
| 2nd singular | установиш | установеше | установи | установи |
| 3rd singular | установи | установеше | установи | — |
| 1st plural | установиме | установевме | установивме | — |
| 2nd plural | установите | установевте | установивте | установете |
| 3rd plural | установат | установеа | установија | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум установил | present of сум + aorist л-participle | ||
| pluperfect | бев установил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
| future | ќе установам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе установев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум установел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би установил | би + aorist л-participle | ||
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ʊstənɐˈvʲi]
Verb
установи́ • (ustanoví)
- second-person singular imperative perfective of установи́ть (ustanovítʹ)