Definify.com
Definition 2024
прамен
прамен
Macedonian
Noun
прамен • (pramen) m
Inflection
Declension of прамен
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | прамен | прамни |
| definite unspecified | праменот | прамните |
| definite proximal | праменов | прамниве |
| definite distal | праменон | прамнине |
| vocative | прамену | прамни |
| count form | — | прамена |
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /prâmeːn/
- Hyphenation: пра‧мен
Noun
пра̏ме̄н m (Latin spelling prȁmēn)
Declension
Declension of прамен
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | прамен | праменови/прамени |
| genitive | прамена | праменова/прамена |
| dative | прамену | праменовима/праменима |
| accusative | прамен | праменове/прамене |
| vocative | прамене | праменови/прамени |
| locative | прамену | праменовима/праменима |
| instrumental | праменом | праменовима/праменима |