Definify.com
Definition 2024
обучи
обучи
Bulgarian
Verb
обучи • (obúči)
- Third-person singular present indicative form of обуча.
- Second-person singular aorist indicative form of обуча.
- Third-person singular aorist indicative form of обуча.
Pronunciation 2
Verb
обучи • (obučí)
- Second-person singular imperative form of обуча.
Macedonian
Verb
обучи • (obuči) pf (imperfective обучува)
- (transitive) to train
Conjugation
Conjugation of обучи (perfective, present in -и)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | обучел | обучил | adjectival partc. | обучен |
| feminine | обучела | обучила | adverbial partc. | — |
| neuter | обучело | обучило | verbal noun | — |
| plural | обучеле | обучиле | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | обучам | обучев | обучив | — |
| 2nd singular | обучиш | обучеше | обучи | обучи |
| 3rd singular | обучи | обучеше | обучи | — |
| 1st plural | обучиме | обучевме | обучивме | — |
| 2nd plural | обучите | обучевте | обучивте | обучете |
| 3rd plural | обучат | обучеа | обучија | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум обучил | present of сум + aorist л-participle | ||
| pluperfect | бев обучил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
| future | ќе обучам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе обучев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум обучел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би обучил | би + aorist л-participle | ||