Definify.com
Definition 2024
мери
мери
Macedonian
Verb
мери • (meri) impf
- (transitive) to measure
Conjugation
Conjugation of мери (imperfective, present in -и)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | мерел | — | adjectival partc. | мерен |
| feminine | мерела | — | adverbial partc. | мерејќи |
| neuter | мерело | — | verbal noun | мерење |
| plural | мереле | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | мерам | мерев | — | — |
| 2nd singular | мериш | мереше | — | мери |
| 3rd singular | мери | мереше | — | — |
| 1st plural | мериме | меревме | — | — |
| 2nd plural | мерите | меревте | — | мерете |
| 3rd plural | мерат | мереа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум мерел | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев мерел | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе мерам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе мерев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум мерел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би мерел | би + imperfect л-participle | ||