Definify.com
Definition 2025
закончивший
закончивший
Russian
Participle
зако́нчивший • (zakónčivšij)
- past active perfective participle of зако́нчить (zakónčitʹ)
Declension
Declension of зако́нчивший (no short forms)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | зако́нчивший zakónčivšij |
зако́нчившее zakónčivšeje |
зако́нчившая zakónčivšaja |
зако́нчившие zakónčivšije |
|
| genitive | зако́нчившего zakónčivševo |
зако́нчившей zakónčivšej |
зако́нчивших zakónčivšix |
||
| dative | зако́нчившему zakónčivšemu |
зако́нчившей zakónčivšej |
зако́нчившим zakónčivšim |
||
| accusative | animate | зако́нчившего zakónčivševo |
зако́нчившее zakónčivšeje |
зако́нчившую zakónčivšuju |
зако́нчивших zakónčivšix |
| inanimate | зако́нчивший zakónčivšij |
зако́нчившие zakónčivšije |
|||
| instrumental | зако́нчившим zakónčivšim |
зако́нчившей, зако́нчившею zakónčivšej, zakónčivšeju |
зако́нчившими zakónčivšimi |
||
| prepositional | зако́нчившем zakónčivšem |
зако́нчившей zakónčivšej |
зако́нчивших zakónčivšix |
||