Definify.com
Definition 2024
војува
војува
Macedonian
Verb
војува • (vojuva) impf
- (intransitive) to wage war
Conjugation
Conjugation of војува (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | војувал | — | adjectival partc. | — |
| feminine | војувала | — | adverbial partc. | војувајќи |
| neuter | војувало | — | verbal noun | војување |
| plural | војувале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | војувам | војував | — | — |
| 2nd singular | војуваш | војуваше | — | војувај |
| 3rd singular | војува | војуваше | — | — |
| 1st plural | војуваме | војувавме | — | — |
| 2nd plural | војувате | војувавте | — | војувајте |
| 3rd plural | војуваат | војуваа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум војувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев војувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе војувам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе војував | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум војувал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би војувал | би + imperfect л-participle | ||